... δεν μπορούσα να μην σας δείξω πως στόλισα και το δικό μου σπίτι ,
τόσο κόπο έκανα! λίγο αργά σας τη παρουσιάζω γιατι απο τότε που τράβηξα τη φωτογραφία έχω προσθέσει και το κατιτίς ακόμα !
Χρόνια πολλά και Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους।
ευτυχισμένα να είναι όλα τα παιδια του κόσμου। (και τα μεγάλα παιδιά)
ευτυχισμένα παιδιά = ένα καλύτερο αύριο .

13 σχόλια:

Nefelli είπε...

Χρόνια Πολλά και απο εδώ.
Μέσα στο κλίμα το σπίτι σου!!!! Όμορφο γιορταστικό σπίτι,γεμάτο απο αγγελικές συγχορδίες και μυρωδιές απο μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Και του χρόνου Φουρκίτσα μου, να είσαι καλά εσύ και η οικογένεια σου.Πάντα ευτυχισμένοι,υγειείς και χαμογελαστοί!!!

γιάννης φιλιππίδης είπε...

όμορφο που το ‘κανες, τόσο όμορφο…

και ποτέ δεν είναι αργά να μας δείξεις κάτι τόσο επίκαιρο ακόμα…

όσο για τα ευτυχισμένα παιδιά εκεί με πάτησες κυριολεκτικά,

γιατί και για μένα,

τα ευτυχισμένα παιδιά, είναι το κλειδάκι της ανθρώπινης αθανασίας, που ψάχνουμε… και ψάχνουμε… και το ‘χουμε μπροστά μας το μυστικό…

κι όσο πιο χαμογελαστά τα βλέπουμε, τόσο πιο ευοίωνο είναι το μέλλον αυτού του κόσμου…

χρόνια μας πολλά κι από δω, καλή χρονιά να ‘χουμε λαμπερή κι απαστράπτουσα φούρκα μου….

φιλι φιλι

maria λεμονατη! είπε...

ομορφη προτοτυπη και πολυ αληθινη η ευχη σου
νασαι καλα

fourca είπε...

Σε Γιάννη Φιλιππίδη
Νεφέλη
Και Μαρία Λεμονάτη
Ευχαριστώ, για τα καλά σας λόγια για το σπιτάκι μου. Για τη χαρά του μικρού μου και τους φίλους του που έρχονταν σπίτι μας. Και γιατί μ΄ αρέσει κι εμένα βέβαια.
Πραγματικά πιστεύω ότι έχω ευθύνη για το μέλλον των παιδιών μας, της γης, του κόσμου όλου. Πέρα από την ατομική ευθύνη μας πρέπει να μεγαλώσουμε και σωστά παιδιά. Όχι μόνο την μόρφωση για την επαγγελματική αποκατάσταση και την επιβίωση του στη κοινωνία του αύριο.
Δεν αρκεί. Αγαπώ τον άνθρωπο, το χώρο του, τα συναισθήματα του, τη φύση , τη γη μας. Θέλω να συμβάλλω σε ένα καλύτερο αύριο. Γι΄ αυτό ότι μπορώ να κάνω με τα παιδιά, για τα παιδιά το κάνω.
Θέατρο για παιδιά, χαμόγελο του παιδιού, γιατροί χωρίς σύνορα, βιβλία για παιδιά, είμαι από φέτος στο Δ.Σ. γονέων και κηδεμόνων στο σχολείο του γιου μου γιατί είναι το περιβάλλον του, είναι οι αυριανοί συνάδελφοι, αφεντικά, γείτονες.
Δε θέλω να σας ζαλίσω άλλο. Εξέφρασα λίγο τη θέση μου σε μερικές γραμμές. Αλλά αν το αναπτύξω θα γεμίσω σελίδες. Αλλά δε χρειάζεται να γεμίσω σελίδες… με καταλάβατε.
Και σας ευχαριστώ.
Καλή χρονιά να έχουμε!!!!
Καλύτερη από πέρσι!!
Υγεία στο σώμα και στη ψυχή.
Φιλιά!!

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Φούρκα μου,

Ταυτόχρονα με τη μόρφωση, πρέπει να φροντίσουμε για τον ψυχικό τους κόσμο, να ‘χουν αληθινές ανθρώπινες αξίες,

αλλιώς στήνουμε παιδιά, κενόδοξα κι εγωιστικά, κι αν καταφέρουν μελλοντικά στον επαγγελματικό χώρο, τι μ’ αυτό, θα ‘χουνε μάτια αδειανά και κρύα ψυχή, μέρος του συστήματος της κακής παιδείας στην Ελλάδα μας είναι κι αυτό …

φιλι φιλι

Ανώνυμος είπε...

έτσι είναι, η ανατροφή των παιδιών είναι στα χέρια μας, πρέπει οι μάνες του κόσμου,να λητουργήσουμε σα μονάδες,όπως λες,έτσι θα βελτιωθεί και το σύνολο,η ίδια η κοινωνία…σε χαιρετω…

Ανώνυμος είπε...

Φούρκα μου καλησπέρα,
συμφωνώ σχεδόν σε όλα όσα αναφέρεις, μένω στην εξής φράση σου :"....στο σχολείο του γιου μου γιατί είναι το περιβάλλον του, είναι οι αυριανοί συνάδελφοι, αφεντικά, γείτονες." και
επέτρεψε μου σαν μανούλα που είμαι, να συμπληρώσω κάτι που κι εγώ προσπαθώ να μην ξεχνώ ούτε στιγμη. Πριν απ' όλα και πάνω απ' όλα,να τους φερόμαστε ως παιδιά και έτσι να τα αντιμετωπίζουμε.
Αν έχουν όμορφα παιδικά χρόνια, είναι σχεδόν σίγουρο πως και τα επόμενα θα είναι όμορφα αφού δεν θα έχουν κενά να γεμίσουν, τρύπες να βουλώσουν και καταπιεσμένα συναισθήματα να ελευθερώσουν.
Καμιά φορά, όταν μαλώνω το γιο μου και επιμένω πως έχω δίκιο, σκέφτομαι τι νιώθει εκείνος και μετά θυμάμαι πως ένιωθα εγώ όταν είμουν εκείνος.Πολλές φορές και στα πλαίσια του λογικού, του έχω ζητήσει συγνώμη, γιατί μετά θυμάμαι πως εκείνος δεν ξέρει τι σημαίνει "καθωσπρεπεισμός".
Νομίζω πως τα ελεύθερα παιδιά, είναι υγειή και δυνατά παιδιά και αυτά δεν πρέπει να τα φοβάσαι γιατί θα βρούν το δρόμο τους.
Όλα αυτά με πολύ αγάπη και κατανόηση απο μια μαμά που αγωνιά και αγχώνεται πολλές φορές περισσότερο απ'όσο χρειάζεται.
φιλί σ' εσένα και τα αγγελούδια σου

xaos είπε...

Γειά σου Φούρκα, τι κάνεις?

fourca είπε...

ΣΤΗ ΝΕΦΕΛΗ
Αυτό το σκεπτικό υποβόσκει μέσα μου όπως το αναφέρεις
(Αν έχουν όμορφα παιδικά χρόνια, είναι σχεδόν σίγουρο πως και τα επόμενα θα είναι όμορφα αφού δεν θα έχουν κενά να γεμίσουν, τρύπες να βουλώσουν και καταπιεσμένα συναισθήματα να ελευθερώσουν.) συν το: ό,τι κάνεις στο παιδί σήμερα θα το -βρεις- μπροστά σου αύριο.
Καταλαβαινόμαστε πολύ εμείς οι δύο και νιώθω ότι έχεις την ίδια αγωνία και προβληματισμό με μένα . Τώρα αν είναι περισσότερο απ΄ ότι πρέπει ποιος μπορεί να το κρίνει απ τη στιγμή που δεν έχουμε περάσει στο παράλογο και έχουμε συνείδηση στην υπερβολή μας.
Καλή δύναμη μανούλα!

fourca είπε...

Στη θάλασσα
Πέρασες από τις τρεις και μοναδικές μου αναρτήσεις και άφησες την υπογραφή σου. Σ΄ ευχαριστώ για το χρόνο σου. Να΄ σαι καλά. …και καλή χρονιά και προσωπικά.
y.g. Όσο προσωπική μπορεί να είναι μία… θάλασσα.

fourca είπε...

στη Χελώνα
Αν και αργή η χελώνα… πέρασε γρήγορα στην ουσία.
Λοιπόν είμαι καλά.
Όλα καλά. ΄Όλα καλά.
Όπως συνηθίζω να λέω στον εαυτό μου. (επειδή πάντα υπάρχουν τα χειρότερα και δεν θέλω να τα ξέρω).
Εσυ;

xaos είπε...

Καλά είμαι κι εγώ, αλλά εσύ γιατί δεν ανανεώνεσαι? Σε χάσαμε.

fourca είπε...

Χάνομαι γιατί είναι πολύ περιορισμένος ο χρόνος που βρίσκομαι στο p.c. και πρέπει όταν είμαι σε αυτό να δουλέψω μ΄ αυτό. Μέχρι να κάνω και τις επισκέψεις μου σε άλλα blog έχουν τρέξει οι ώρες απίστευτα. Να όμως που σήμερα σας έβαλα κάτι για να γελάσετε. Καλό βράδυ